Herken je deze uitspraak van je collega's of bij jezelf? Dat is niet vreemd, want het wordt vaak gebruikt. Het lijkt een mooie manier van samenwerking, eerst gaat een niet-psychosomatisch werkend fysiotherapeut aan de slag en als dat niet voldoende werkt dan naar een collega verwijzen die meer de psychosociale kant bekijkt. Maar, is dit wel zo logisch? Of is dit het Dualisme ten top? Met andere woorden, zit de pijn niet in het lichaam dan moet het wel in de geest zitten! Naar mijn idee zitten er aan deze 'samenwerking' twee valkuilen.